Sinds februari ben ik gestart met een nieuwe opleiding Jeugd en gehandicaptenzorg ook wel opvoeder A2 genoemd. Mijn week zit terug vol met les en stage. Dat wil zeggen structuur, wat wel goed is, maar ook meer stress, minder tijd… En dus ook, ja inderdaad, meer tics en dwang en al de rest die bij Tourette erbij hoort. Het is een dubbel gevoel, er is meer afleiding, wat wel goed is, maar er is ook meer stress. (bus op tijd halen, taken indienen).
Veel sta ik nog een 5 tal minuten de deur aan te raken voor ik vertrek. Maar tot nu toe heb ik altijd net de bus gehaald en nog niet te laat geweest. Voor ik de deur uitga, doe ik natuurlijk ook nog dwangdingen, ik heb veel aanraaktics, moet de dingen aanraken tot het goed voelt. Ook spoken dwanggedachten ondertussen in mijn hoofd en doe ik het toch maar nog eens opnieuw.
Op school zelf gaat het de eerste uren meestal wel goed. Ik let op, onthou redelijk veel van wat er gezegd wordt. Maar dan tegen de laatste uren, hebben de prikkels me zo opgeslorpt, dat ik alles wat is schrijf dat niet goed voelt of er niet goed uitzie, doorschrap en toch maar eens opnieuw schrijf en nog eens en nog eens…
Ondertussen heb ik tics, ik kijk achter me, knipper obsessief met mijn ogen, doe rare schouderbewegingen. Maar ik doe het geniepig, zodat mijn medeleerlingen mij niet direct als “de rare” gaan zien. Als ik eens goed moet knipperen met mijn ogen, wrijf ik in mijn ogen. Als ik schouderbewegingen maak, doe ik of ik mij uitrek. Het zijn allemaal (on)bewuste vermommingen, die het ook wel extra vermoeiend maken. Het zeggen aan mijn medeleerlingen zodat ik gewoon kan dwangen en ticcen wanneer ik het wil? Denk dat ik het nog meer zal vermommen, omdat ik het gevoel ga hebben dat ze extra kijken naar mij…
Voorlopig hou ik het nog maar stil.
